Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Albatros.

„Edukacja motyli” to jedna z tych książek, które nie pozwalają o sobie zapomnieć. Od pierwszych stron czuć chłód, ciszę i ten niepokój, który wpełza pod skórę i nie chce ustąpić. To nie jest zwykły thriller, ale historia, która rozdziera od środka – o kobiecie, która zapomniała, jak się kocha, i o matce, która zbyt późno zrozumiała, co naprawdę straciła.

Przyznam, że dawno żadna książka nie wywołała we mnie takiego napięcia. Chwilami miałam ochotę – czego nigdy nie robię – przewrócić kartki i zerknąć na zakończenie, byle tylko dowiedzieć się, dokąd to wszystko prowadzi. Ale Carrisi nie daje się przechytrzyć. Każda strona to kolejny trop, który okazuje się złudny, kolejne pytanie, które zostaje bez odpowiedzi.

Informacje

  • Tytuł: Edukacja motyli

  • Autor: Donato Carrisi
  • Ocena: 5/5
  • Wydawnictwo: Albatros

Kim jest Donato Carrisi?

Donato Carrisi to włoski pisarz, scenarzysta i reżyser, urodzony w 1973 roku w Martina Franca. Z wykształcenia prawnik specjalizujący się w kryminologii i behawiorystyce. Jego debiutancka powieść „Zaklinacz” zdobyła międzynarodowe uznanie i przyniosła mu sławę jednego z najciekawszych twórców europejskiego thrillera. Carrisi z niezwykłą precyzją łączy elementy psychologii, tajemnicy i ludzkich dramatów, tworząc historie, które niepokoją i fascynują.

O czym jest książka „Edukacja motyli”?

Serena to brokerka z Mediolanu, kobieta sukcesu, która planuje wszystko z chirurgiczną precyzją. Zbudowała życie oparte na kontroli i chłodnym dystansie, gdzie emocje przeszkadzają, a uczucia są słabością. Gdy w wyniku przypadkowego romansu zachodzi w ciążę, traktuje dziecko jak przeszkodę, coś, co można zaplanować i odhaczyć.

Kiedy Aurora przychodzi na świat, Serena staje się matką bez czułości – zimną, zdystansowaną, niezdolną do bliskości. Jej córka dorasta w świecie pozbawionym ciepła, w cieniu matki, która nie potrafi przytulić, a jedynie wymaga.

„Aurora była cicha i posłuszna, ale nic nie umykało jej uwagi. Pod wieloma względami rozwijała się szybciej od swoich rówieśnic. Była dziewczynką o przenikliwej inteligencji.”

A potem, pewnego dnia, wszystko się kończy. Aurora znika w tajemniczym pożarze na obozie narciarskim w Szwajcarii, a wraz z nią znika cały porządek, na którym Serena zbudowała swoje życie. „Istnieją różne sposoby reakcji na śmierć dziecka”: Dla Sereny to początek rozpaczy, która przeradza się w autodestrukcję.

Tajemnica, która nie pozwala zapomnieć

Zrozpaczona i pogrążona w alkoholu oraz lekach Serena zaczyna gubić granice między snem a rzeczywistością.

„I wciąż oswajała się z sytuacją dzięki seksowi, alkoholowi i psychotropom. Zbudowała w swojej głowie alternatywną rzeczywistość, w której nie istniał ból.”

Ten fragment mówi wszystko o kobiecie, która próbuje uciec przed cierpieniem, a zamiast tego grzęźnie w nim coraz głębiej.

Nękana dziwnymi telefonami, koszmarami i intuicją, która nie daje jej spokoju, po roku wraca do miejsca tragedii. Miasteczko Vion otacza ją ciszą i mrozem, jakby każdy kamień skrywał tajemnicę. Tam spotyka introligatora zagubionych książek, człowieka, który wydaje się wiedzieć o niej więcej, niż powinien.

„Jestem dżdżownicą, pomyślała. Więc jesteś tak samo silna jak ja. Ale teraz musisz mi pozwolić odjechać.”

– to jedno z tych zdań, które brzmią jak szept, a mimo to niosą w sobie ogrom emocji.

Kto zna prawdę o zniknięciu Aurory? Co naprawdę wydarzyło się tamtej zimy? Co symbolizują skrzydła motyla? Carrisi snuje opowieść powoli, gęsto, z pełną świadomością, że prawda nigdy nie jest prosta.

Moje refleksje na temat książki „Edukacja motyli”

Donato Carrisi nie epatuje przemocą ani krwią. Zamiast tego buduje napięcie ciszą, niedopowiedzeniem i emocjami, które duszą bardziej niż jakakolwiek brutalność. „Edukacja motyli” to thriller psychologiczny o winie, utracie i macierzyństwie pozbawionym miłości. To historia kobiety, która dopiero w chwili największej straty zaczyna rozumieć, czym jest bliskość.

Autor w niezwykły sposób łączy chłodną analizę ludzkich emocji z poetyckim językiem i symboliką motyla – delikatnego, pięknego, a zarazem nietrwałego. To właśnie ta symbolika sprawia, że książka zyskuje głębię i pozostawia czytelnika z pytaniami, których lepiej sobie nie zadawać.

Dlaczego warto sięgnąć po „Edukację motyli”?

To powieść dla tych, którzy lubią historie, w których napięcie buduje się powoli, a groza wynika z emocji, nie z krwi. Dla czytelników, którzy cenią mroczne, psychologiczne opowieści o ludzkiej naturze, o żałobie, winie i potrzebie przebaczenia.

„Tajemnicą dobrych książek jest to, że nigdy nie kończą się wraz z ostatnią stroną. Wciąż brzmią ci w głowie niczym urzekająca muzyka.”

I właśnie taka jest „Edukacja motyli” – książka, która zostaje z Tobą długo po tym, jak odłożysz ją na półkę.

To historia, która poruszy każdego, kto kiedykolwiek zastanawiał się, jak cienka jest granica między miłością a egoizmem, między utratą a odkupieniem.

Podsumowanie

„Edukacja motyli” to jeden z najbardziej poruszających thrillerów psychologicznych ostatnich miesięcy. Mroczny, emocjonalny, wciągający i niepokojący – pokazuje, że największe potwory nie zawsze kryją się w ciemnych zaułkach, czasem mieszkają w nas samych.
To książka o bólu, o winie i o miłości, która przyszła za późno. Ale też o nadziei – tej, która czasem pojawia się dopiero wtedy, gdy wszystko inne zniknie.

Dla kogo jest „Edukacja motyli”?

To książka dla tych, którzy w literaturze szukają emocji głębszych niż dreszcz strachu. Dla czytelników ceniących thrillery psychologiczne, w których napięcie nie rodzi się z brutalności, ale z ludzkich emocji, z ciszy i niepokoju. Dla osób, które lubią historie o macierzyństwie – trudnym, nieidealnym, czasem bolesnym – i o kobietach, które próbują poskładać swoje życie z pękniętych fragmentów.
„Edukacja motyli” spodoba się także tym, którzy lubią powieści z pogranicza gatunków: mroczne, symboliczne, przemyślane, gdzie każdy szczegół ma znaczenie. To lektura dla wrażliwych, ale też dla tych, którzy nie boją się wchodzić w ciemniejsze rejony ludzkiej psychiki. Sięgnij po nią, jeśli lubisz książki, które długo nie pozwalają o sobie zapomnieć.

Wydawnictwu dziękuję za egzemplarz do recenzji. 

Jeśli interesują Cię recenzje innych książek Wydawnictwa Albatros, zajrzyj do na tę stronę.

Autorka: Joanna Tkacz
Autorka: Joanna Tkacz

Wyborna Czytelniczka. Kreatywna Asystentka. Pani od Worda.

Wyszukuję inspirujące książki i dzielę się wrażeniami, jakie we mnie pozostawiły.

Asystuję prezesom zarządów, z pasją wykonując zadania administracyjne i operacyjne.

Podsuwam ciekawe rozwiązania w pracy asystentek i sekretarek.

Rozwiązuję problemy z Wordem, opowiadając historie o Pani od Worda.

Autorka: Joanna Tkacz
Autorka: Joanna Tkacz

Wyborna Czytelniczka. Kreatywna Asystentka. Pani od Worda.

Wyszukuję inspirujące książki i dzielę się wrażeniami, jakie we mnie pozostawiły.

Asystuję prezesom zarządów, z pasją wykonując zadania administracyjne i operacyjne.

Podsuwam ciekawe rozwiązania w pracy asystentek i sekretarek.

Rozwiązuję problemy z Wordem, opowiadając historie o Pani od Worda.

Jeśli podobają Ci się moje recenzje, możesz wesprzeć moją pracę
i postawić mi

Powiązane wpisy