Jak zabiłam swoją rodzinę – Recenzja książki Belli Mackie

Moje refleksje na temat książki Belli Mackie

Poznajemy Grace, gdy siedzi w więziennej celi za morderstwo, którego nie popełniła. W ramach terapii postanawia spisać pamiętnik i opisać inne morderstwa, których jest sprawczynią, a także co ją do nich skłoniło. Przy okazji swoich notatek w barwny sposób komentuje brytyjską rzeczywistość.

Otóż porzucona kobieta wychowuje samotnie, w niedostatku, nieślubną córkę – czyli właśnie Grace. Ojciec dziewczynki nie chce jej uznać ani łożyć na jej utrzymanie, choć jest absurdalnie bogatym, tu należy dodać – żonatym i dzieciatym – facetem. Po przedwczesnej śmierci matki Grace planuje zemstę na tatusiu i całej jego rodzinie, zabijając po kolei dziadków, wujka, kuzynów… Robi to według ścisłego planu i z wielką determinacją przeprowadza osobistą vendettę.

Szczegółowość, z jaką Grace prowadzi zapiski, przekłada się na dłużyzny i niewielką ilość dialogów, co sprawia, że książki nie czyta się zbyt lekko. Grace prowadzi swoją narrację w sposób beznamiętny, ale przeplata ją często czarnym humorem.

To zaskakująca książka o brytyjskich podziałach klasowych, rodzinie i niesnaskach, miłości i zemście, wreszcie o okropnej samotności. Jej zakończenie jest dość zaskakujące i zupełnie się go nie spodziewałam. Co prawda niektóre sposoby pozbycia się członków rodziny mogą się wydawać wielce nieprawdopodobne, ale jestem pewna, że książka znajdzie swoich wielbicieli. Jest napisana pięknym językiem, za co składam ogromne podziękowania tłumaczowi.

Wydawnictwu dziękuję za egzemplarz do recenzji.